می پزمت
این چند روزه در حال آموزش و یادگیری این بودم که چطوری باید تکنولوژی رو مدیریت کنیم و اجازه ندیم این صنعت تازه به دوران رسیده ما رو مثل کیک بپزه و کم کم شروع به خوردن کنه. هرچند که تا حدود زیادی این کارو شروع کرده و متاسفانه خیلی از ما پخته شدیم و در حالت خورده شدن توسط تکنولوژی به خصوص گوشی های همراه خود هستیم.
در این قسمت از روزگاری دوست دارم خلاصه ی اون چه رو که آموزش دیدم برای شما دوستان مطرح کنم. امروزه اونقدری حواسمون به گوشی هامون گرم شده که کم تر متوجه میشیم کی داریم زندگی می کنیم. بچه های آخر دهه هشتادی و همچنین بچه های دهه نودی از اونجایی که به محض این که خودشون رو شناختن در گوشی های همراهشون روزگار خودشون رو گذروندند که کمتر بلدن ارتباطات برقرار کنن. بیشتر آدم های دهه های گذشته که تکنولوژی علی الخصوص گوشی همراه رو خیلی دیرتر شناختند وباهاش کار کنند و معمولا ارتباطات نفر به نفر با هم داشتند این روزهادارن متوجه میشن که ارتباطات واقعی رو هیچ وقت یاد نگرفتن و در به در به دنبال یاد گیری این مهارت ها هستن. اما بچه های امروز که تازه محو تکنولوژی و گوشی های همراه خودشون هستند و الگوشون در ارتباطات بزرگتراشونه که تازه اگر اون ها رفته باشن و این مهارت ها رو یاد گرفته باشن واقعا برام سواله که چطوری این بچه ها که نهایتا تا ده ساله دیگه به طور مستقیم وارد جامعه میشن مهارت های ارتباطیشون به چه شکیه؟ شاید تا ده سال آینده با نسلی رو به رو بشیم که وقتی بهشون برخورد میکنی و ازشون می پرسی حالت چطوره؟ امروز چه حسی داری؟ میگن بذار اول گوشیمون رو چک کنیم و چند دقیقه باهاش کار کنیم تا متوجه بشیم که حس و حالمون چطوره وبعد جواب بدیم.
یه دو تا تحقیق کوچولو رو با هم بررسی کنیم. اومدن تحقیق کردن و متوجه شدن که تقریبا ۶۰ درصد خانم ها و بیش از ۴۰ درصد آقایان حین عمل جنسی که شاید به گمان و نظر خیلی از آدم ها لذت بخش ترین عمل در جهان هستیه گوشی های همراه خودشنو چک می کنن و نمیتونن بدون این چک کردن این عمل رو انجام بدن. یا یه تحقیق دیگه از خانم ها انجام دادن و ازشون سوال کردن بین یک ماه عمل جنسی انجام ندادن و یک ماه نداشتن گوشی کدوم رو انتخاب می کنند که خانم ها به این رای دادند که یک ماه عمل جنسی نداشته باشند اما موبایل رو ازشون نگیرن. فکر کنم این دو تا تحیق تونست عمق فاجعه رو برسونه. دیگه خوندن بقیه تحقیقا با شما ((:
اما چرا این جوری شده چرا موبایل این قدر قدرتمند شده که حتی در خصوصی ترین حریم شخصیمون به این راحتی وارد شده و ما هم هیچ گونه کاری بهش نداریم ؟به نظر میاد اگر طرح ملی مبارزه با فشارخون این قدر مهمه که دارن اونو در کشور حتی رایگان انجام میدن. پس چرا کسی یا نهادی یا حتی خود مردم به دنبال طرح کنترل ملی تکنولوژی و گوشی های همراه نیستن تا در آینده بحران جدی رخ نده. اهان ببخشید حواسم نبود ما آدما تا بحرانی نیاد کلا به فکر پیشگیری نیستیم میگیم حالا کو تا بحران بذار پیش بیاد بعد یه فکری به حالش می کنیم. جالبه که بدونید یکی از مدیران ارشد فیس بوک به این اشاره کرده که ما دقیق میدونیم مکانیزم مغز انسان ها چیه و متانسب با همون همه ما که در حال رشد دادن تکنولوژی به خصوص گوشی های همراه هستیم. اهداف خود رو می ریزیم‚ خلق می کنیم و مردمو جذب گوشیاشون می کنیم. اصطلاحا هر خوراکی بخواید ما داریم. یه سوپرمارکت مجهزیم.
از عوارض گوشی های همراه و سایر تکنولوژی ها هم که دیگه نگم چون هممون تا حدودی آشنایت داریم چهار تا چیز من میدونم و چهار تا چیزم شما اما بذارید یکیشو بگم. تا حالا به این فکر کردید که چرا حوصله ی فکر کردن نداریم و وقتی بهمون میگن فکرکنیم میگیم که سخترین کار دنیاست . شاید همین الانم که من گفتم فکر بکنید گفتید برو بابا کی حال داره فکر کنه. از نظر من بزرگترین عیب گوشی همراه و سایر تکنولوژی ها اینه که ما رو آماده خور کرده و اصن دیگه دوست نداریم یا خیلی برامون سخته که فکر کنیم. حالا تصمیم با شماست شما دوست دارید توسط تکنولوژی پخته بشید یا این که شما تکنولوژی رو بپزید.
مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
معرفی کتاب چهار اثر فلورانس اسکاول شین
چند خطی برای ادای دین خود
چند خطی برای ادای دین خود
سکوت در مقابل در دل اطرافیان
امروز دیگه ادم دیروز نیستم
یه روز پر ترافیک
2 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
عالی بود حسینی جان
واقعا باید یه فکری به حال این معضل کرد
به نظر خودت چکار باید کرد و آیا پیشنهادی برای کم کردن آسیبهای ناشی از این مدل تکنولوژی درگیری داری؟
متشکرم
به نظر میاد درست ترین پیشنهادی که برای کم کردن میزان استفاده از گوشی همراه میشه داد این که با توجه و آگاهی بریم سراغش استاد انصاری عزیز به عنوان مثال خیلی از ماها همین جوری هی میریم در یخچالو باز می کنیم و توشو نگاه می کنیم بدون این که چیزی بخوایم بخوریم و این شده برامون عادت و بیشتر مواقع خودمون متوجه نیستیم تا بهمون آگاهی ندن. در مورد گوشی همراه هم همینه زیاد پیش میاد میریم سراغش بدون این که بدونیم واقعا باهاش چی کار داریم و فقط شده برامون عادت اما خب از اون جایی که گوشی همراه به مراتب جذاب تر از محتویات داخل یخچاله میگیم حالا که بازش کردیم بذار فلان برنامه رو هم چگ کنم یه بار دیگر واتس آپ و اینستاگرام و تلگرام و سایر شبکه های اجتماعی رو یه نگاه بهش بندازم و این به مرور زمان در حرکات و رفتار ما با گوشی همراه نهادینه میشه و سخته برامون که بخوایم ازش دل بکنیم. اما آگاهی و توجه به این که الان برای چی دارم از گوشیم استفاده می کنم به نظر میاد پیشنهاد کاربردی ای هستش.