حواسمون به کجاست؟
خب طبق روال معمول چند روز پیش حوالی غروب با آریا رفته بودیم برای پیاده روی
لابه لای هیاهوی و سر و صدای بچه ها که حوالی وسایل بازی نثب تاب و سرسره داشتن بازی میکردن صدای داد و بیداد یک خانم حواس من رو به خودش جلب کرد.
یه کم بیشتر دقت کردم.
البته لازم به ذکره که یکی از مباحثی که در دوره هوش کلامی آموزش میدیم اینه که باید حواستون به اتفاقاتی که اطرافتون میافته باشید و یکی از اصول تیز حسی درست و خوب شنیدنه
وقتی این تکنیک رو یاد بگیرید چیزهایی میشنوید و میبینید و در ادامه متوجه میشید که دیگران متوجه نمیشن.
این مهارتها برای یک مذاکره کننده از نون شب هم واجب تره!
از این موضوع بگذریم چون محل بحث ما نیست
خوب که دقت کردم متوجه شدم داره با یک نفر دیگه پشت تلفن جر و بحث میکنه
انواع و اقسام حرفهای زشت و توهین و غیره بین ایشون و شخص پشت تلفن رد و بدل میشد. اینو میشد از جوابهایی که این خانوم به اون شخص پشت خط میداد متوجه شد .
همین طور که داشت با اون شخص صحبت میکرد دست پسر کوچیکش که فکر میکنم حدود ۴ یا ۵ سال داشت رو هم گرفته بود و همراه خودش این طرف و اون طرف میکشید.
یه دفعه پسر کوچیکش یه خوراکی که فکر کنم یه دونه پفک بود از روی زمین برداشت و شروع کرد به خوردنش.
که ناگهان اون مادر محترم با صدایی که شبیه عربده بود گفت : بی شعور نمیبینی کثیفه؟ چرا از رو زمین آشغال برمیداری و میخوری مگه کم برات خریدم؟ نمیفهمی کثیفه؟ مریض میشی میوفتی رو دستم!
نکته اینه که ای کاش انقدری که حواسمون بود بچه هامون بایبت خوردن مواد غذایی کثیف و خراب مسموم نشن,
حواسمون هم باشه که حرفهای کثیف و آلوده و خراب هم به همون مقدار روح بچه ها رو مسموم میکنه
این مادر محترم مثلا احساس مادریش گل کرده و فکر میکنه خیلی مراقب فرزندشه اما دریغ که مسمومیتهای جسمی بالاخره تا حد زیادی قابل درمان هستند و اثرشون از بین میره ولی مسمومیت های روحی اثرات مخرب تری دارند و به این زودی ها هم اثراتشون از بین نمیره.
امیدوارم همگی حواسمون به تغذیه روحی اطرافیانمون مخصوصا فرزندانمون باشه!
درباره احمد انصاری
نویسنده مدرس و مربی مهارتهای ارتباطی عاشق گفتگو و نوشتن تصمیم دارم هر چیزی که یاد گرفتم و تجربه کردم رو در این پیج با شما در میون بزارم از همراهی شما صمیمانه سپاسگزارم
نوشته های بیشتر از احمد انصاری
دیدگاهتان را بنویسید