تا یه نفر عذاب نکشه تو کیف نمی کنی!
وقتی فیلم تموم شد یه تفکری در ذهن من تازه شروع شد.
فیلم بر دروازه ابدیت که درباره روزهای آخر عمر نقاش معروف هلندی ونسان ونگوگ ساخته شده.
جدای از جلوه های بصری و ریتم آرام اما درگیر کننده فیلم شخصیت خود این هنرمند و برخورد اطرافیان با ونگوگ برای من خیلی جالب بود. اینجا نمیخوام این فیلم رو نقد کنم و به قول معروف اطاله کلام داشته باشم بلکه میخوام یکی از چند نکته ای که ذهن من رو درگیر کرد با شما صحبت کنم.
اول از همه اینکه اینکه همه کار شما و رفتار شما رو درک کنن ملاکی برای درست بودن کار شما نیست و برعکس این موضوع هم صادقه. یعنی از گذشته ها یه قشر عامه مردم هستند که فقط به چیزی اهمیت میدن که برای خودشون مهمه و تفکرات جدید و خلاقانه رو بر نمیتابند.
شاید به خاطر همینه که ضرب المثل : خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو , درست شده و دقیقا در این فیلم ونگوگ همرنگ بقیه نبود و علی الظاهر رسوا هم شد. به نظر من همیشه رسوا شدن به معنی خوبش بهتر از منفعل بودن و همرنگ بقیه بودنه. چون هر کسی باید رنگ خودش رو به این دنیا بزنه نه یه رنگی مثل رنگ بقیه.
نکته بعدی که خیلی برام جالب و چالشی بود اینه که انگار تا همیشه عذابی نباشه لذتی هم نیست!
ما در زندگی هیچ لذتی نمیبریم مگر اینکه قبلا کسانی به خاطر اون لذت سختی و عذاب کشیده باشند. مثلا همین میوه ای که میخورید قبلا خیلی ها برای اینکه این میوه رشد کنه و به دست شما برسه عذاب کشیدن. چه سختی ها و مرارت ها و بی خوابیهایی که باعث میشه یک قطعه موسیقی ساخته بشه تا شما گوش کنید و لذت ببرید.
خانه ای که شما در اون احساس آرامش میکنی قبلا آرامش و آسایش رو از خیلی ها گرفته و کلی زحمت و سختی براشون ایجاد کرده. به همین ترتیب کتابی که میخونید , لباسی که میپوشید و یا حتی همین گوشی موبایل که دست شماست حاصل سختیهاییه که عده ی زیادی متحمل شدن تا شما الان به قول معروف کیف کنید.
هرچند که ممکنه انجام دهندگان یک کار از انجام خود اون کار فی نفسه لذت برده باشند ولی شک نکنید که در مراحلی سختی کشیدن و مرارت بردن.
در فیلم بر دروازه ابدیت شما اوج استیصال و سختی و عذاب کشیدن یک هنرمند رو میبینید برای خلق نقاشیهایی که در زمان حیاتش اصلا ارزشی پیدا نکرد و حتی از جانب همه رد شد و حتی مورد تمسخر هم قرار گرفت.
این لذتی که امروز از تماشای آثار ر هنرمندی وجود داره در پشت صحنه برای اون هنرمند شاید بسیار دردناک و عذاب آور بوده.
پس اگر در زندگی از انجام کارهای درست رنج میبرید و سختی میکشید بدونید که قراره جایی لذتی متولد بشه دقیقا مثل زایمان بعد از ۹ ماه آبستن بودن.
در پایان میخوام بگم : نابرده رنج و سختی , گنج و لذت نه برای خودمون و نه برای دیگران میسر نمی شود!
درباره احمد انصاری
نویسنده مدرس و مربی مهارتهای ارتباطی عاشق گفتگو و نوشتن تصمیم دارم هر چیزی که یاد گرفتم و تجربه کردم رو در این پیج با شما در میون بزارم از همراهی شما صمیمانه سپاسگزارم
نوشته های بیشتر از احمد انصاری
دیدگاهتان را بنویسید