سخنران کیست؟
برای اینکه بگوییم سخنران کیست شاید بهتر باشد که ابتدا سخنرانی را تعریف کنیم .
پس ابتدا میپرسیم سخنرانی چیست؟
اگر کلمه سخنرانی را در ویکیپدیا جستجو کنید به این تعریف بر می خورید:
سخنرانی یا خطابه به عمل صحبت کردن یک فرد برای گروهی از مردم که مخاطب یا شنونده او هستند، با نیت خاصی مانند آگاهی بخشی، تحت تاثیر قرار دادن یا سرگرم نمودن، گفته میشود. به انجام دهنده این کار سخنران یا خطیب گفته میشود.
سخنرانی عموماً به معنای ارتباط چهره به چهره با مخاطب بوده و در اغلب موارد برای اقناع مخاطبین انجام میشود.
این مفهوم در زبان انگلیسی بسیار شبیه به مفهوم Presentation یا ارائه میباشد با این تفاوت که مفهوم اخیر بیشتر در مورد فعالیتهای تجاری به کار میرود.
سخنران معمولاً مستقیماً برای مردم یا رسانهها به صورت عمومی صحبت میکند و دیدگاه شخصی یا گروه خاصی را بیان میکند.
با توجه به این تعریف سخنرانی جند رکن اساسی دارد که به ترتیب در مورد این ارکان صحبت خواهم کرد. تا به این نتیجه برسیم که سخنران کیست؟
صحبت کردن در سخنرانی :
هر صدا و آوای معناداری که از سیستم آوایی و تولید صدای بدن ما ایجاد می شود به نوعی صحبت کردن به حساب می آید .
که ممکن است شنونده و مخاطبی داشته باشد یا نداشته باشد . به طور مثال ممکن است شما در زندکی روزمره با خودتان صحبت کنید که به این کار زمزمه هم می گویند. و یا اینکه ممکن است بدون در نظر داشتن هدف خاصی در مکانهای عمومی شروع به صحبت کنید و مخاطب خاصی را هم مد نظر نداشته باشید .
صحبت کردن همچنین می تواند مخاطب خاص داشته باشد و به صورت رفت و برگشتی هم انجام شود که معمولا به این نوع از صحبت مکالمه می گویند.
و در صورتی که این مکالمه با هدف خاص مثلا رد و بدل کردن امتیازی انجام شود به آن مذاکره می گویند .
برای یک فرد یا گروه:
در سخنرانی این نکته حائز اهمیت است که صحبتهای ما حتما مخاطب دارد. پس صحبت با خود و یا صحبت بدون در نظر داشتن مخاطب خاص سخنرانی محسوب نخواهد شد.
و سخنرانی به نوعی ارتباط با مخاطبین از طریق صحبت و کلام محسوب می شود.
مخاطب شنونده در سخنرانی مهم است:
در سخنرانی مخاطب با یک شخص منفعل نیست بلکه به صورت فعالانه به صحبتهای ما گوش می کند و توجه او به سخنان ما جلب شده است.
پس صحبت برای کسانی که هیچ علاقه و توجهی به سخنان ما نمی کنند و مشغول انجام کارهای دیگری هستند سخنرانی محسوب نمی شود .
فرض کنید شما در استادیوم آزادی در حین انجام مسابقه شروع به صحبت کردن برای مردم کنید در حالی که تمام توجه مردم به زمین مسابقه و روند مسابقه است . این عمل شما سخنرانی نیست.
نیت خاص در سخنرانی:
یکی از موارد مهم در سخنرانی و وجه تمایز سخنرانی با صحبتهای دوستانه روزانه در هدفمند بودن صحبتهاست.
یعنی اینکه شما از بیان مطالب خود قصد و نیتی دارید که میخواهید مخاطبین خود را به آن سمت سوق دهید و یا حداقل اطلاعاتی در اختیار مخاطب بگزارید که مخاطب را در اتخاذ تصمیمی خاص کمک کند.
و شاید مهمترین دلیل سخنرانی تاثیرگذاری روی شیوه تفکر , نگرش و یا روند تصمیم گیری مخاطب باشد.
حتی اگر در سخنرانیهایی که با هدف سرگرمی انجام می شود دقت کنید متوجه این مساله خواهید شد که سخنران قصد دارد دیدگاه شما را به یک موضوع و یا یک رفتار تغییر دهد .
کمترین اثر گذاری یک سخنرانی طنز در این است که نگرش و رفتار شما را به زندگی روزمره عوض کند و توجه شما را به ابعاد دیگر زندگی مثل شادی و رضایت و اذت بردن از لحظات زندگی جلب کند.
اقناع:
اقناع در لغت و در فرهنگ عمید به معنی راضی کردن آمده و در کلمات مترادف از کلماتی مثل خشنود کردن , ارضاء و رضایت نام برده شده.
اقناع یعنی به قدری اطلاعات و آگاهی به مخاطب داده شود که مخاطب احساس بی نیازی کند. یعنی مخاطب با خود می گوید ” هر آنچه برای تصمیم گیری لازم داشتم با این صحبت ها دریافت کردم و حالا می توانم تصمیم گیری کنم!”
و در نهایت از دریافت اطلاعات راضی و خشنود است.
ارتباط مستقیم یا از طریق رسانه:
گاهی اوقات شما از طریق مواجهه حضوری با مخاطبین سخنان خود در ارتباط هستید و گاهی اوقات از طریق رسانه های مختلف.
مثلا سخنرانی در تلوزیون یا رادیو و یا به صورت فایل ویدئویی و یا فایل صوتی در شبکه های احتماعی و وبسایتهای مختلف.
هر نوع ارتباطی چه واقعی و چه مجازی مستلزم رعایت نکات و شرایط منحصر به همان نوع سخنرانی است که در مطالب دیگری به آن می پردازیم.
بیان دیدگاه:
در نهایت سخنرانی بیان دیدگاه و نظر خود سخنران و یا شخص ثالث نسبت به یک موضوع است.
یعنی شما از تمام مطالبی که به صورت متن و عکس و آمار و ارقام و غیره ارائه می کنید در نهایت برای اثبات و یا مطرح کردن ایده و نظر خود استفاده می کنید که بالطبع هر ایده و نظر مخالفان و موافقان خود را دارد.
اتفاقا بسیاری از کسانی که ترس از سخنرانی دارند از بیان ایده و طرح خود و مواجهه با نظرات مخالف دیگران هراس دارند و اینکه دیگران در مورد این نظر من چه واکنشی از خود نشان خواهند داد.
پس در پاسخ به این سوال که سخنران کیست؟ باید بگوییم شخصی است که برای دیگران با شرایطی که برای سخنرانی مطرح شد صحبت می کند. و غالب زمان صحبت و مدیریت روند صحبت در اختیار اوست.
دیدگاهتان را بنویسید