سلام به شما دوست عزیز و همراه همیشگی این وب سایت
امیدوارم که حال و احوالتون عالی باشه
اولین نکته ای که باید به اون اشاره کنم اینه که بیان و معانی مثل دوتا بال برای طبان فارسی هستند که تقویت هر دو برای داشتن کلامی شیوا و بلیغ لازمه.
بیان یا به عبارتی دستور زبان تقریبا همون چیزیه که شما گفتید یعنی چینش کلامات و نحوه استفاده از کلمات تا از لحاظ دستوری و نظم و قاعده در جای خودشون قرار بگیرند به طوری که صحبتهای ما روان باشه و با کمترین کلمات منظور خودمون رو برسونیم که میتونید در کتابهای مختلف دستور زبان فارسی این آموزش رو بیاموزید.
اما در قسمت معانی ما از نظر زیبا شناسی با کلمات کار داریم و شاید اصلا نمیخواهیم مختصر و مفید با کسی صحبت کنیم بلکه میخاهیم زیبا و آهنگین و با احساس از کلمات استفاده کنیم .
مثلا شعر نمونه ای از این موضوعه که شاعر قصدش مختصر و مفید نیست بلکه شاید در چندین بیت فقط راجع به یک موضوع صحبت میکنه و طول و تفصیلش میده چون مهم زیبایی و مفهمو کلمات در کنار یکدیگره که این آموزش هم در کتبی که به ادبیات فارسی یا همون معانی میپردازند هست.
در پایان چند راهکار که به نظرم هم به شیوا و بلیغ شدن کلام کمک میکنه و هم به زیبایی و احاسی کردن کلام اشاره میکنم:
اول اینکه مطالعه خودتون رو بالا ببرید هم کتابهایـموزشی و هم شعر و داستان و رمان
دوم اینکه زیاد سخنرانی کنید و حرف بزنید یعنی برای مثال همون مطالبی رو که مطالعه کردید و چیزی رو که متوجه شدید برای یک یا چند نفر توضیح بدید
سوم اینکه صدای خودتون رو ضبط کنید و به دقت به صدای خودتون گوش کنید و بعد ببینید چه کلماتی رو درست ادا نمی کیند یا چه کلماتی رو دوست ندارید و دلتون میخواد کلمه ی دیگری به جای اون جایگزین کنید و کجای کلامتون باید به یک جمله و کلمه دیگه تعویض بشه و بعد از اون یکبار دیگه با این تغییرات مجددا سخنرانی و صدای خودتون رو ضبط کنید . به قدری این کار رو انجام بدید که استفاده از کلمات و جملات جدید ملکه ذهن شما بشه
 
در همین زمینه پیشنهاد میکنم کتاب ” بیان و معانی” از جناب آقای دکتر سیروس شمیسا رو مطالعه بفرمایید
موفق باشید